Het grensleertraject: de grens over tussen bedrijfsleven en onderwijs

Docenten voelen zich soms onzeker over samenwerken met het bedrijfsleven en mensen uit het bedrijfsleven over hun vaardigheden op onderwijsgebied. Reden voor Sondervickdocent Marc Mantz om het grensleertraject op te zetten. Een groep van acht deelnemers werkt aan hun persoonlijke ontwikkeling en het onderlinge contact bevordert ook nog eens de samenwerking. In het najaar draaide het eerste project, nu is de tweede groep bezig. De aanmeldingen voor de twee trajecten van volgend schooljaar stromen alweer binnen.

Marc: “Het doel is om mensen meer vertrouwen te geven over hun vaardigheden. Van alle kanten kreeg ik signalen dat mensen van alles willen, maar zich laten afschrikken om ‘die andere wereld’ in te stappen. De grens tussen de onderwijswereld en het bedrijfsleven is soms heel hardnekkig, maar er kan zoveel geleerd worden op die grens. Docenten hebben niet altijd een helder beeld van hoe het in een bedrijf werkt. Het grensleertraject is geen magisch toverstokje, maar een andere aanpak. De deelnemers worden zekerder, overwinnen drempels en leren mensen kennen. De opdrachten helpen ze in stapjes door de barrières breken. We hebben nu eenmaal te maken met krapte op de arbeidsmarkt en krimp bij de scholen.”

Stok achter de deur

Ron van der Reest is Learning & Development Officer bij KMWE en een van de deelnemers aan het grensleertraject. “Wij moeten BBL-leerlingen vinden en ik merkte dat de onderwijswereld voor mij heel nieuw is. Door de krapte moet ik steeds meer die markt op. Tot nu toe deed ik dat vooral ad hoc, maar ik wil het graag wat planmatiger doen. We organiseren tech events en voor corona hadden we daar 25 deelnemers, nu mag ik in mijn handen knijpen als ik er 10 heb. Hoe kom ik in contact met leerlingen op het moment dat ze voor een keuze staan? De opdrachten die ik krijg vanuit het grensleertraject zijn voor mij een stok achter de deur om die drempel met de scholen over te gaan.”

Goed kiezen

Het grensleertraject bestaat uit drie bijeenkomsten. Tijdens de eerste bijeenkomst staan de deelnemers stil bij hun kwaliteiten en doelen. Ron: “Zo heb ik nagedacht over hoe ik de ouders kan bereiken, want de rol van de ouders is best groot. En die hebben vaak onbewust het vooroordeel dat de metaal vies is. Ik wil leerlingen en ouders graag op de juiste manier informeren zodat leerlingen een eerlijke keuze maken. Natuurlijk vind ik het fijn als die keuze techniek is, maar het belangrijkste is dat een leerling goed kan kiezen. Wij hebben in het verleden wel eens leerlingen gehad die na een half jaar afhaakten, die hebben dan blijkbaar toch niet de juiste informatie gehad en dat wil ik voorkomen.”

In het diepe

Tussen de tweede en derde bijeenkomst voeren de deelnemers een praktische opdracht uit die ze tijdens de tweede bijeenkomst geformuleerd hebben. Marc: “Dat is een opdracht waarbij de deelnemers een beetje gedwongen worden in het diepe van de andere wereld te springen.” In Rons geval is dat een gesprek met 2 vmbo-leerlingen. Tijdens de derde bijeenkomst geven alle deelnemers een korte presentatie over hun ervaringen.

‘Het is zo voor de hand liggend dat het bijna gek is dat het nog niet bestond.’

Hard nodig

Ron: “In de techniek hebben we elkaar heel hard nodig. Wij zijn op zoek naar vakmensen en het onderwijs is op zoek naar ervaringsplekken, stageplekken en leerplekken. Alleen soms weten we elkaar niet goed te vinden. Sterk Techniekonderwijs maakt zich letterlijk sterk om die verbinding te maken. Het grensleertraject is zo voor de hand liggend dat het bijna gek is dat het nog niet bestond.“