Hoe groep 3 van Basisschool De Vlinder in Houten hun eigen bootjes bouwde – de ervaring van juf Larissa

Wanneer juf Larissa de leskist opent in haar groep 3, is het meteen duidelijk: dit wordt een hit. De kinderen springen bijna van hun stoelen wanneer ze het bouwpakket zien. “Ze vonden het zó cool,” vertelt ze. “Ze konden niet wachten om te beginnen.” En dat blijkt, want zodra de materialen op tafel liggen, gaan ze zonder aarzelen aan de slag.

Wat opvalt, is hoe zelfstandig de leerlingen werken. Ze hebben nauwelijks vragen nodig om op gang te komen; de bouwplaat spreekt hen meteen aan. Hoewel ze normaal in de klas weinig met bouwplaten werken, blijkt dit een ideale manier om daarmee te oefenen. Slechts bij een paar onderdelen — zoals het bevestigen van de tie-wrap of het voor het eerst opblazen van de ballon — is wat extra begeleiding fijn. “Met meerdere volwassenen erbij gaat dat echt soepel,” zegt Larissa. “Maar het lijmen? Dat konden ze verrassend goed zelf.”

Tijdens het bouwen groeit het enthousiasme zichtbaar. Kinderen die hun eigen bootje vorm zien krijgen, glunderen van trots. En zodra ze ontdekken dat hun boot verder komt wanneer ze meer lucht in de ballon blazen, verandert de klas even in een mini-lab vol onderzoekers. “Dat moment van inzicht… geweldig om te zien,” glimlacht Larissa. Het is spelen en leren tegelijk, zonder dat de kinderen doorhebben dat ze bezig zijn met oorzaak-gevolg, techniek en zelfredzaamheid.

De leskist zelf blijkt helder en overzichtelijk. Alles klopt, alles past, en het materiaal nodigt uit tot ontdekken. Aan het einde van de les blijven er nog een paar bootjes over die Larissa meteen doorgeeft aan collega-leerkrachten. “Het was echt een leuke en leerzame activiteit. Ik zou dit zéker aanbevelen.”

Een klas vol blije gezichten, bootjes die over het water worden geblazen en een juf die meteen zin heeft in de volgende techniekles: voor ons klinkt dat als een geslaagde trial.