ASML en Sondervick leren van elkaar via First Lego League team

De First Lego League is een typisch voorbeeld van een goede manier om techniek naar jongeren toe te brengen. En op het Sondervick College ook een prachtig voorbeeld van samenwerking tussen onderwijs en bedrijfsleven. Teams van scholen uit de hele wereld strijden jaarlijks in een wedstrijd met technisch Lego. Daarnaast geven ze een presentatie waarin ze een probleem oplossen. Het Veldhovense Sondervick College doet al jaren aan de wedstrijd mee, waarbij de begeleidende docent nauw samenwerkt met een medewerker van ASML.

Hybrid teaching

Het team staat dit jaar onder leiding van Thijs Roothans, natuurkundedocent aan het Sondervick College en Michiel de Rapper, module architect bij ASML. Michiel: “Ik vind het leuk om kennis over te dragen, daarom ben ik al een paar jaar gekoppeld aan het Sondervick. Als hybride docent mogen we maximaal 20% van onze tijd besteden aan dit soort projecten.” Thijs: “Ik heb een verleden in de metaalindustrie en ben ook wel eens bezig geweest met programmeren. Lego vond ik als kind al heel leuk. Dat komt hierin allemaal terug. Dus toen ze begin dit jaar een docent zochten, heb ik me direct aangemeld.”

Eyeopener

De samenwerking levert beide partijen voordelen op. Michiel: “Ik leer van de kinderen hoe ik dingen het beste uit kan leggen door ze nog verder te versimpelen. Hoe leg je een overdracht tussen twee tandwielen of de werking van een controlelus uit aan een twaalfjarige? Dat helpt me ook in mijn werk dingen beter uit te leggen.” Thijs: “Voor mij was het een eyeopener dat jij de leerlingen uitlegde dat een presentatie om argumentatie draait. Op school worden presentaties zo ingericht dat wij ze als docent goed kunnen beoordelen, maar het gaat om het verkopen.”

Crossover

Thijs: “Tot nu toe deed de brugklas havo/vwo mee aan de wedstrijd, maar we willen dat het een crossoverproject wordt waarin ook vmbo-leerlingen meedoen. Leerlingen met verschillende kwaliteiten kunnen elkaar versterken en met elkaar in gesprek gaan. Op het einde van de schoolcarrière is er nu vaak best een kloof tussen vmbo en havo/vwo, dus het zou geen slechte ontwikkeling zijn als ze elkaar vaker ontmoeten.”

Projectdenken

Michiel: “Aan de Lego League zitten zoveel verschillende aspecten.Sommigen vinden het bouwen leuk, anderen programmeren. Dat werkt heel goed samen in één team. Ik probeer ze vanuit het bedrijfsleven wat mee te nemen in projectdenken. Je werkt eerst een concept uit.Kijkt dan wat er werkt en wat niet.En gaat dan verder met de details. In mijn ervaring wordt daar op scholen weinig aan gedaan.” Thijs: “In dit project hebben we ook de tijd om dingen uitgebreid te behandelen. We hebben een paar uur en de leerlingen zitten hier allemaal vrijwillig, dus die willen ook graag dat het werkt. We hebben tijd om het gesprek aan te gaan om te kijken wat ze kunnen verbeteren.Iets wat in een normale lestijd niet lukt.”

Sensoren

“Michiel houdt met heel andere dingen rekening dan ik bij het in elkaar zetten van de lessen. We werken bijvoorbeeld met sensoren op de robots. Ik was al blij als ik de robots gewoon rechtdoor kon laten rijden, maar Michiel zag dat daar nog veel winst te halen was.” Michiel: “Alle leerlingen vonden die sensoren heel saai. Ik leg ze dan uit dat ze die nodig hebben om de robot de juiste baan te laten maken. We laten ze testen, verbeteren, prioriteiten stellen. Dat betekent ook dingen laten vallen. Soms bijten ze zich ergens helemaal op stuk en dan leg ik ze uit dat het oké is om te stoppen, omdat het niet gaat lukken. Dat ze mogen focussen op wat wel kan en het doel: zoveel mogelijk punten halen.” Thijs: “Jij vertelt dan dat je op het werk ook wel eens ergens tijd ingestoken hebt wat uiteindelijk niet gelukt is. Dat beklijft voor leerlingen veel meer dan wanneer een docent het zegt.”